โกรัณฑปุปผิยเถราปทานที่ 3 (493)ว่าด้วยผลแห่งการบูชาบังสุกุล[83] เมื่อก่อน เรากับบิดาและปู่ เป็น คนทำงานในป่า เลี้ยงชีพด้วยฆ่าปศุสัตว์ กุศลกรรมของเราไม่มี พระผู้นำชั้นเยี่ยมของโลกพระนามว่า ติสสะ ผู้มีพระปัญญาจักษุ ทรงแสดงรอยพระบาท 3 รอยไว้ใกล้ที่อยู่ของเรา ด้วยทรงพระอนุ- เคราะห์ เราเห็นรอยพระบาทของพระศาสดาพระ- นามว่า ติสสะ ที่ทรงเหยียบไว้ เป็นผู้ร่าเริง มีจิต บันเทิง ยังจิตให้เลื่อมใสในรอยพระบาท เราเห็นต้นหงอนไก่งอกงามอยู่มีดอกบาน จึงเก็บใส่ผอบมาบูชารอยพระบาทอันประเสริฐ สุด ด้วยกรรมที่ทำไว้ดีแล้วนั้น และด้วยการ ตั้งเจตน์จำนงไว้ เราละร่างมนุษย์แล้ว ได้ไป สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เราเข้าถึงกำเนิดใด ๆ คือเป็นเทวดาหรือ มนุษย์ในกำเนิดนั้น ๆ เรามีผิวพรรณเหมือนดอก หงอนไก่ มีรัศมีซ่านออกจากตัว ในกัปที่ 92 แต่กัปนี้ เราได้ทำกรรมใด กิงสุกปุปผิยเถราปทานที่ 4 (494)ว่าด้วยผลแห่งการถาวายดอกทองกวาว [84] เราเห็นต้นทองกวาวมีดอก จึง |